ارائه رویکردی نوین و سبز به منظور سنجش و ارزیابی توان منطقه زاگرس برای استقرار صنایع

آمایش سرزمین، تنظیم رابطه بین انسان، سرزمین و فعالیت به‌منظور بهره برداری درخور و پایدار از جمیع امکانات است. با توجه به فقدان برنامه جامع آمایش سرزمین در ایران و به ویژه در زاگرس، نابودی دارایی های طبیعی و زیستگاه های منطقه و وضعیت معیشتی نامناسب، پرداختن به این امر ضروری می باشد.  در این تحقیق از روش ارزیابی فضایی در ترکیب با روش های تصمیم گیری استفاده شده است. بدین منظور 31 معیار در دو بخش اکولوژیک و اقتصادی-اجتماعی به‌منظور سنجش و ارزیابی توان منطقه زاگرس استفاده شده است. ابتدا با استفاده از 20 معیار، توان اکولوژیکی مورد ارزیابی قرار گرفته و شاخص آن به‌دست‌آمده و سپس با استفاده از 11 معیار شاخص توسعه اقتصادی-اجتماعی محاسبه شده و از ترکیب این دو شاخص، شاخص نهایی توسعه استخراج شده است. بر اساس نتایج نهایی ارزیابی و معیارهای مورد استفاده در این فرایند، حدود 59 درصد کل منطقه دارای محدودیت است. 72/2 درصد از منطقه دارای توان بسیار مناسب برای توسعه صنعتی بوده و حدود 55/5 درصد نیز دارای توان مناسب است. بدین معنی که در مجموع حدود 5/8 درصد از مساحت منطقه موردمطالعه دارای توان مناسب و بسیار مناسب برای توسعه است. شاخص توسعه اقتصادی-اجتماعی بر اساس 11 معیار اقتصادی و اجتماعی تعریف شده است که برای هر استان به‌صورت جداگانه محاسبه و سپس در ترکیب با شاخص توان اکولوژیک مورد ارزیابی نهایی قرار گرفته اند. نتایج این شاخص نشان می دهد که استان کرمانشاه بیشترین توان (52/0) و استان کردستان کمترین توان (20/0) را دارا می‌باشند.

presenting a new and green approach in order to land capability evaluation for industry in zagros region

land use planning is the regulation of the relationship between human beings, land and activity in order to make appropriate and sustainable use of all facilities. due to the lack of a comprehensive use planning in iran, especially in the zagros region, the destruction of natural resources and habitats in the region and the poor living conditions, it is necessary to address this issue. in this research, spatial evaluation method has been used in combination with decision making techniques. for this purpose, 31 criteria in both ecological and socio-economic sectors have been used to measure and evaluate the capability of the zagros region. first, using 20 criteria, ecological capability was assessed and its index was obtained, and then, using 11 criteria, the socio-economic development index was calculated, and by combination of these two indicators, the final development index was extracted. based on the final evaluation results and criteria used in this process, about 59% of the total area is constrained. 2.72% of the region has a very good potential for industrial development and about 5.55% has a good potential. this means that in total about 8.5% of the area of the study area has a suitable and very suitable capacity for development. the socio-economic development index is defined based on 11 economic and social criteria, which are calculated separately for each province and then finalized in combination with the ecological capability index. the results of this index show that kermanshah province has the highest power (0.52) and kurdistan province has the lowest power (0.20).