تاثیر عوامل مهم توسعه اکوتوریسم شهری بر افزایش تاب‌آوری (مطالعه موردی: منطقه 22 تهران)

این تحقیق با هدف درک عوامل موثر بر افزایش تاب‌آوری شهری در منطقه 22 تهران و بررسی رابطه ساختاری بین این عوامل است. در این تحقیق، محدوده منطقه 22 شهرداری تهران به عنوان نمونه مطالعه موردی انتخاب شده است که علاوه بر بررسی شرایط محیطی، اجتماعی و اقتصادی منطقه، فاکتورهای موثر بر تاب‌آوری محیط‌‌زیست شهری آن نیز مورد مطالعه قرار می‌گیرد. ابتدا عوامل و ابعاد افزایش تاب‌آوری محیط زیست شهری منطقه مشخص گردید. سپس پرسشنامه‌ای تنظیم و این پرسشنامه در بین گروه خبرگان توزیع شد. با کمک نرم افزار spss وتحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و آزمون تی) انجام شده است. با توجه به نتایج بدست آمده از آزمون تی نسبت به پاسخ گروه خبرگان، در هیچ یک از ابعاد ششگانه میزان معناداری یافت نشد. همچنین بر اساس نتایج رتبه‌بندی شاخص ویکور برای ابعاد موثر در تاب‌آوری در منطقه 22، شاخص اجتماعی فرهنگی در رتبه اول با مقدار q برار 782/0 قرار گرفت. پس از آن به ترتیب شاخص‌های زیرساختی، زیست محیطی، مدیریتی، کالبدی ساختاری و اقتصادی در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند. پیش‌بینی می‌شود با از بین رفتن شیوع ویروس کرونا و سرازیر شدن دوباره گردشگران و مسافران، آسیب‌ها به حداکثر رسیده و میزان تاب‌آوری را تا حد زیادی به چالش بکشد. بر همین اساس تبلیغات و کارهای فرهنگی و آموزشی بخصوص در حال حاضر که اکثر مردم در خانه‌های خود هستند، می‌تواند بسیار مثمر ثمر برای آینده منطقه باشد.