نقش تحول‌آفرین طراحی برای نوآوری اجتماعی در توسعه جوامع محلی

طراحی برای نوآوری اجتماعی به ‌عنوان رویکردی موثر برای مقابله با مسائل پیچیده اجتماعی و ترویج توسعه جامعه پایدار در سراسر جهان ظهور کرده است. این مقاله یافته‌های حاصل از یک تحلیل جامع از 14 ابتکار طراحی برای نوآوری اجتماعی را تلفیق می‌کند که از طریق رویکردها و فرآیندهای مشارکتی متنوع، به مسائل پیچیده اجتماعی ازجمله انسجام اجتماعی، توانمندسازی اقتصادی، پایداری محیطی و سلامت و رفاه می‌پردازند. این مطالعه از روش‌های پژوهش کیفی، ازجمله تحلیل مضمون و تحلیل مطالعات موردی تطبیقی استفاده می‌کند. داده‌ها از مستندات پروژه و مقالات مرتبط با آن‌ها جمع‌آوری شده‌اند و درک جامعی از تاثیرات چندوجهی طراحی برای نوآوری اجتماعی در زمینه‌های مختلف ارائه می‌دهند. یافته‌های کلیدی بر اثربخشی طراحی انسان‌محور و سازوکارهای مشارکت جامعه در دستیابی به نتایج پایدار تاکید می‌کنند. پروژه‌ها، تاثیرات قابل‌توجهی مانند تقویت پیوندهای اجتماعی، ارتقاء حفاظت محیطی، بهبود نتایج سلامتی و تقویت اقتصاد محلی از طریق فعالیت‌های کارآفرینی را نشان می‌دهند. این مقاله با ارائه بینش‌هایی در مورد ظرفیت تحول‌آفرین طراحی برای نوآوری اجتماعی در مواجهه با چالش‌های مختلف اجتماعی، بر اهمیت استراتژی‌های تطبیقی، مشارکت‌های اجتماعی و مدل‌های مقیاس‌پذیر برای پیشبرد توسعه جامعه پایدار از طریق رویکردهای مبتنی بر طراحی تاکید می‌کند.‌

the transformative role of design for social innovation in community development at the local level

design for social innovation (dfsi) has emerged as a powerful approach to addressing complex social challenges and fostering sustainable community development worldwide. this paper synthesizes findings from a comprehensive analysis of fourteen dfsi initiatives that, through diverse methodologies and participatory processes, tackle issues such as social cohesion, economic empowerment, environmental sustainability, and health and well-being. the study employs qualitative research methods, including thematic analysis and comparative case study analysis. data were collected from project documentation and seminal articles, offering a holistic understanding of the multifaceted impacts of dfsi across various global contexts. key findings underscore the effectiveness of human-centered design and strong community engagement mechanisms in achieving sustainable outcomes. the analyzed projects demonstrated significant impacts, such as strengthening social ties, promoting environmental stewardship, enhancing health outcomes, and stimulating local economies through entrepreneurial activities. this paper contributes to the existing body of knowledge by shedding light on the transformative potential of dfsi in addressing diverse societal challenges. it emphasizes the importance of adaptive strategies, collaborative partnerships, and scalable models for advancing sustainable community development through design-driven approaches. the paper concludes with recommendations to further dfsi research and practice, focusing on enhancing scalability, inclusivity, and long-term impact.