بررسی تطبیقی توزیع فضایی جرم در محدوده‌های شهری و پیراشهری با روش فراترکیب

حرکت از زندگی کشاورزی به صنعت و سپس خدمات و تحول در الگوهای فضایی توسعه و اسکان، شهرها و کلان‌شهرها را به‌مثابه مراکز تجمع جمعیت و تمرکز منابع توسعه مطرح نمود. این تمرکز در فضا و سرزمین که ناگزیر از تنوع، تضاد و تعارض در ترکیب، منافع و رفتار بازیگران است، علاوه بر ارتقای کیفیت زندگی می‌تواند بستری برای شکل‌گیری جرم باشد. پیامدهای این بسترسازی به‌ویژه در مواردی که رشد کالبدی بدون برنامه‌ریزی فضایی باشد، بیشتر نمایان می‌شود. این پژوهش باهدف بررسی الگوهای فضایی جرائم در محدوده‌های شهری و پیراشهری و استفاده از آن در برنامه‌ریزی شهری انجام گرفته است. رویکرد پژوهش، توصیفی-تحلیلی و روش آن، فراترکیب است. نتایج موید این هستند که عواملی همچون تراکم جمعیت و اکولوژی اجتماعی می‌توانند فرصت‌هایی برای ارتکاب جرم ایجاد نمایند، اما رفتار اجتماعات مختلف در مواجهه با این فرصت‌ها از الگوی ثابتی پیروی نمی‌کند. مقایسه‌ی وضعیت ‌شهرهای ایران و دیگر نقاط جهان روشن نمود که بررسی پراکندگی جرائم توسط پژوهشگران داخلی و خارجی به لحاظ شکلی و محتوایی متفاوت بوده و رویکرد تحقیقات خارجی، کاربردی‌تر است. نتایج می‌توانند در تدوین سیاست‌ها و برنامه‌های توسعه‌ شهری و اقدامات اجرایی برای ارتقای امنیت شهری موردتوجه قرار گیرند.

comparative study of crime spatial patterns in urban and pre-urban areas by applying meta-synthesis

the change in spatial development patterns from agriculture life into industry and then, service sector, and in response, changes in spatial paradigms of settlement and development, has led to concentration of population and resources of development in cities and mega cities. this concentration is followed by contradictions and conflicts in interests and behavior which can be a contextual preparation for crime along with making improvement in higher degrees of quality in life, especially when physical development of city lacks a comprehensive spatial planning. thus, this research aimed to study crime patterns and its spatial analysis in urban and periurban areas and their application urban planning. on a descriptiveanalytical approach and by applying metasynthesis, it investigates prior research articles on related domain. results show that factors such as population density and social ecology can prepare opportunities for crime, but different communities respond to such opportunities in different patterns. comparing results within iranian cities to other global locations made it clear that the research on patterns of crimes in iranian cities is distinct from foreign countries’ cities both in terms of form and content. the results and conclusions of this article can be used by urban planners and managers in formulation and implementation of spatial plans and policies especially for highrisk areas.