نووارگی اجتماعی در تعامل دوسویه شهروندی و فضای هیبریدی شهرهای قرن بیست‌ویکم نمونه موردمطالعه: شهر تهران

امروزه درک کامل شهر، نیازمند حرکت از میان جهان واقعی به دنیای مجازی و برعکس است. فضای شهری، بستری است که روابط اجتماعی و حیات مدنی در آن جریان می‌یابد. تکنولوژی به‌عنوان جزء جدایی‌ناپذیر از زندگی، شهرها را تحت تاثیر تغییراتی بنیادین و کارکردی قرار داده و به‌نوعی ویژگی نوین آنها در قرن بیست ویکم شناخته می‌شود. این دگرگونی‌ها، دو فضایی شدن زندگی و به‌تبع، شهروندانی با استحاله رفتاری را در پی داشته است. به‌بیان‌دیگر فضای شهری هیبریدی، شهروندی با عملکرد دوگانه واقعیمجازی را خلق کرده است. پژوهش حاضر از نظر ماهیت، کیفی و از نظر هدف، کاربردی است. جمع‌آوری داده‌ها علاوه بر مطالعات میدانی و اسنادی، از طریق پرسشنامه آنلاین به‌صورت تصادفی ساده صورت گرفته است. ازآنجاکه جامعه موردمطالعه نامحدود بوده، تعداد نمونه بر اساس فرمول کوهن 559 تعیین که جهت اطمینان بیشتر 660 پرسشنامه آنلاین از 22 منطقه شهر تهران تکمیل‌ شده است. روایی پرسشنامه از طریق پرسشنامه آزمون به تعداد 35 عدد و پایایی با آلفای کرونباخ سنجیده شده است. تحلیل یافته‌ها نشان می‌دهد که همبستگی و رابطه معنادار و متقابلی میان متغیرهای پژوهش شامل روابط اجتماعی، کالبد شهر و شهروندان وجود دارد و از برآیند این تعاملات فضای هیبریدی در تهران به‌عنوان نماد شهر قرن بیست‌ویکمی خلق‌شده و فناوری نقش تسهیلگر ارتباطی را در این بین بازی می‌کند؛ این تعاملات هر روز بیش از روز قبل تقویت ‌شده و نووارگی اجتماعی در حال شکل‌گیری است.

Social Innovation in the Interaction of Citizenship Dichotomy and Hybrid Spaceof 21stCentury Cities(Case Study: Tehran)

Today, a complete understanding of the city requires moving from the real world to the virtual world and vice versa. Urban space is a platform in which social relations and civic life flow. Technology, as an integral part of life, has influenced cities to undergo fundamental and functional changes, and is recognized as a new feature in the 21st century. These changes have led to the dual spatialization of life and, consequently, to citizens with behavioral transformation. In other words, hybrid urban space has created a dualfunction citizenship of virtualvirtual. This study deals with the spatialfunctional duality of citizens or the dichotomy of citizenship in the context of Tehran.The research is qualitative in nature and practical in terms of purpose. In addition to documentary and library studies, data collection was done through a simple random questionnaire. Since the study population was uncertain and unlimited, the number of samples was determined based on Cohen’s formula559, which was completed to ensure666 questionnaires from 22 districts of Tehran. The validity of the questionnaire was measured by adjusting and filling out a 35item test questionnaire and the reliability of the questionnaire was measured based on Cronbach’s alpha. According to the research findings, there is a significant correlation and relationship between research variables and among the main factors of social interactions and urban structure, it has a higher priority than technology.Studies show that the interaction of the three main elements, city (body), citizen and technology, the phenomenon of two permissible approaches the reality of citizenship and space in Tehran as a symbol of the 21st century city is strengthened every day and social innovation is being formed.