هاردشیپ در کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا-بررسی تطبیقی تفاسیر جدید

در خصوص پذیرش هاردشیپ در کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا (خصوصاً مادۀ 79 این کنوانسیون)، میان حقوق‌دانان برخاسته از نظام‌های حقوقی مختلف اختلاف‌نظر وجود دارد. بررسی تطبیقی نظرات مفسران کنوانسیون نشان می‌دهد که سکوت کنوانسیون در مورد فرض‌های هاردشیپ، می‌تواند به‌عنوان «خلاِ خارجی»، «ترک فعل عمدی»، یا «خلاِ داخلی»، تفسیر شود. در تفاسیر قدیمی کنوانسیون غالباً به این توضیح مختصر اکتفا شده است که کنوانسیون فاقد مقرره‌ای صریح در خصوص هاردشیپ است. نتیجه پژوهش: طبق نظرات جدیدی که بر اساس هدف کنوانسیون از سوی مفسران آن ارائه‌شده است، کنوانسیون در فروض مختلف هاردشیپ دارای «خلا داخلی» است و برای پُر کردن این خلا بایستی از اصول مبناییِ کنوانسیون (مانند حسن نیت، معقولیت، وظیفه به معاضدت، استحکام قرارداد و ...) استفاده کرد. بر اساس این اصول حق مطالبۀ مذاکره مجدد یا تعدیل قرارداد در موارد افزایش غیرقابل‌پیش‌بینی هزینه‌ها یا کاهش سودمندیِ اجرا پس از انعقاد قرارداد، برای متعهد قابل‌شناسایی است.

Hardship in the Convention on Contracts for the International Sale of Goods- a Comparative Study on the New Interpretations

There is no agreement amongst lawyers in different legal systems on whether hardship is accepted in the convention on contracts for the international sale of goods, particularly article 79 of the convention. A comparative study on the opinions of the commentators of the convention shows that the Silence of the convention can be interpreted as an &external gap&, &intended omission&, or &internal gap. Most of the ageold interpretations have been confined to this short explanation that the convention does not have any explicit provision as to the hardship. The conclusion of the research: in the recent opinions which are based on the purpose of the convention, presented by its commentators, the convention has &internal gap& regarding different situations of hardship. To fill this gap the fundamental principles of the convention (such as good faith, reasonableness, cooperate, favour contractus, and …) shall be applied. Based on these principles, the right to request for renegotiation or adaptation of the contract can be recognized for the obligor in cases where an unexpected increase in the costs or a decrease in profitability of the performance of the contract occurs after the conclusion of the contract.