میزان علاقه دانشآموزان دختر به آموزش مجازی دوران کرونا و نقش عوامل خانوادگی بر آن
|
|
|
DOR
|
20.1001.2.9920078642.1399.6.1.465.0
|
نویسنده
|
متولیان سیدمهدی ,دوکوشکانی فریماه
|
منبع
|
همايش بين المللي روان شناسي مدرسه - 1399 - دوره : 6 - ششمین همایش بین المللی روان شناسی مدرسه - کد همایش: 99200-78642
|
|
|
چکیده
|
با ورود کرونا به کشور و اجباری شدن آموزش مجازی، تلاش شد که آموزش مجازی، هر چه موفقتر عمل نماید. از دلایل موفقیت آموزش مجازی، علاقه دانشآموزان به استفاده از این شیوه است. لذا، هدف تحقیق، بررسی وضعیت خانوادگی موثر بر میزان علاقه دانشآموزان به آموزش مجازی بوده است. جامعه آماری 102 دانشآموز دختر پایه سوم متوسطه اول شهر بابل میباشند که تمام شماری شدند. میزان علاقه دانشآموزان به آموزش مجازی با مقیاس محقق ساخته سنجش شده، و سه پرسش نیز وضعیت خانوادگی را از جهت شغل مادر، میزان خوشحالی از دورهم بودن اعضای خانواده در دوران کرونا و میزان بگو مگوی والدین سنجش نمود. برای تجزیهوتحلیل هم از آزمونهای آماری من وایتنی و اسپیرمن استفاده شد. نتایج نشان داد که 3/35 درصد کلاسهای غیر حضوری را بیشتر دوست دارند. 6/19 درصد گزارش دادند که از کلاسهای غیر حضوری بیشتر مطلب یاد گرفتهاند. 3/37 درصد هم خیلی از با هم بودن اعضای خانواده در دوره قرنطینه کرونا زیاد خوشحال بودند. 6/18 درصد گزارش دادند که میزان بگو مگو والدین در دوره کرونا بیشتر شد. بین میزان خوشحالی از دور هم بودن اعضای خانواده در دوره قرنطینه کرونا، با میزان علاقه به کلاس مجازی رابطه معنی داری وجود دارد. بین میزان بگو مگوی والدین در خانواده، و میزان علاقه به کلاسهای مجازی رابطه معنی داری وجود ندارد. تفاوت معنی داری در علاقه به آموزش مجازی بین دخترانی که مادرشان شاغل و یا خانه دار هستند وجود دارد.
|
کلیدواژه
|
علاقه به کلاسهای مجازی ,دوران کرونا ,بگو مگوی والدین ,خانواده ,دانش آموزان دختر
|
آدرس
|
دانشگاه مازندران, ایران, گروه پژوهشی مطالعات محیط وانسان, ایران
|
|
|
|
|
|
|