رابطۀ بین تاب‏آوری و سرسختی روانی با خودکارآمدی معلم‏های مدارس

به طور کلی بقا و پیشرفت هر جامعه‏ای‏ به‏ کارآیی و کیفیت تعلیم و تربیت آن جامعه و استادان و معلمان با‏ انگیزه‏ و کارآمد به عنوان یکی از ارکان تعلیم بستگی دارد. هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین تاب‏آوری، سرسختی روانی و خودکارآمدی معلم‏های زن مدارس مقطع متوسط اول شهر تهران بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه معلم‏های زن مدارس مقطع متوسط اول دخترانه تهران در منطقه 11 در سال تحصیلی 98-97 بود. به‌صورت هدفمند 120 نفر به روش نمونه‏گیری در دسترس از منطقه 11 تهران انتخاب شدند. برای جمع‏آوری اطلاعات از پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (2003)، مقیاس سرسختی روان‌شناختی اهواز (1376) و مقیاس خودکارآمدی شرر و همکاران (1982) استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‏ها با استفاده از آزمون‏ ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان داد ارتباط معنا‏داری بین تاب‏آوری و سرسختی روان‌شناختی با خودکارآمدی معلمان زن مدارس راهنمایی وجود دارد. همچنین هر دو متغیر تاب آوری و سرسختی روانی توانستند به‌صورت معنا داری خودکارآمدی را درآن‌ها پیش بینی کنند. از این رو به‌منظور افزایش خودکارآمدی معلمان توجه به آموزش‏های مربوط به تاب آوری و سرسختی روانی می‏تواند مورد استفاده قرار گیرد.