بررسی تجارب محیط یاددهی-یادگیری، مجازی در دانش‌آموزان دختر

نگرش یادگیرندگان نسبت به محیط یاد‏‏دهی - یادگیری به کسب دانش و ارتقای مهارت‌های آنان در طی دوران تحصیل کمک می‏کند. این مطالعه با هدف تحلیل تجربه زیسته دانش‏آموزان در مورد موانع و محاسن یادگیری مجازی و حضوری انجام شد. جامعه آماری شامل دانش‏آموزان یکی از دبیرستان‌های دوره دوم شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بود. روش مطالعه حاضر کیفی با رویکرد پدیدار‏شناسی توصیفی بود. نمونه به روش هدفمند از نوع ملاکی انتخاب شد و تا رسیدن به اشباع نظری و اشباع داده‏ها، 67 نفر مطالعه شدند. روش گردآوری داده‏ها مصاحبه نیمه ساختار یافته بود. تحلیل داده‏ها بر اساس راهبرد هفت مرحله‏ای کلایزی صورت گرفت و با ارجاع یافته‏ها به شرکت‌کنندگان اعتبار یابی یافته‏ها حاصل شد. تحلیل عمیق روایت‏های دانش‌آموزان به شناسایی و دسته بندی 5 مضمون اصلی و 8 زیر مضمون منتج شد. نتایج نشان می‏دهد که دانش‏آموزان به دلیل دور ماندن از محیط دوستی و شیوه اجرای آموزش‏ها از طرف معلمان گلایه داشتند، اما کاهش اضطراب امتحان و ارزش‏گذاری درونی بیشتر در امر تحصیل و بهبود راهبردهای فراشناخت، رضایت درونی بیشتری را در محیط یاددهی-یادگیری مجازی نسبت به محیط حضوری برای آن‌ها فراهم کرده بود.