اثربخشی شعرخوانی در کاهش اضطراب

این پژوهش با هدف تعیین برنامه شعرخوانی بر کاهش اضطراب نوجوانان اجرا شد. روش پژوهش از نوع شبه تجربی و با طرح پیش آزمون – پس آزمون – پیگیری و با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل نوجوانان 16-14 ساله بود. با روش نمونه گیری دسترس، 24 نوجوان که در پرسشنامه اضطراب رینولدز و ریچموند (1987) نمره یک انحراف معیار بالاتر از میانگین کسب کرده بودند، انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایشی طی دو ماه تحت مداخله شعرخوانی در 10 جلسه قرار گرفت و گروه گواه در این مدت مداخله‏ای دریافت نکرد. هر دو گروه در مرحله پس آزمون و پیگیری، مجدداً پرسشنامه اضطراب رینولدز و ریچموند (1987) پاسخ دادند. نتایج تحلیل کوواریانس، کاهش اضطراب را در گروه آزمایش نشان داد که در پیگیری سه ماهه نیز تداوم داشت. با توجه به یافته‏ها، اثربخشی کاربست شعرخوانی بر کاهش اضطراب تایید شد.