بررسی میزان اعتیاد به اینترنت و فضای مجازی و رابطه آن با عملکرد تحصیلی دانش‏آموزان

اینترنت و فضای مجازی ابزاری برای ارتباط با دنیای پیرامون است ولی استفاده از این ابزار می‏تواند موجب اعتیاد به اینترنت و فضای‏ مجازی شود و این ممکن است با عملکرد تحصیلی ارتباط داشته باشد. هدف از این پژوهش، بررسی میزان اعتیاد به اینترنت و فضای مجازی و رابطه آن با عملکرد تحصیلی دانش‏آموزان پسر مقطع اول متوسطه شهر اصفهان در سال ٤٠٠-1399 بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. به‏این منظور ٣٨٤ دانش‏آموز پسر دوره اول متوسطه شهر اصفهان به‌صورت نمونه‏گیری تصادفی خوشه‏ای انتخاب شدند. به‌منظور جمع‏آوری داده‏ها از پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ (١999) و میانگین نمرات تحصیلی دانش‏آموزان در دروس مختلف در سال تحصیلی استفاده شد. جهت توصیف متغیرها از میانگین، انحراف معیار، کمترین و بیشترین میانگین نمرات درسی و برای تحلیل داده‏ها از آزمون t تک نمونه‏ای، تحلیل واریانس، آزمون توکی برای بررسی تفاوت‏های زوجی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج نشان‏ داد که بین معدل کل دانش‏آموزان در سه گروه تفاوت معناداری وجود دارد و همچنین رابطه معنادار و معکوسی بین میزان اعتیاد به اینترنت و معدل کل دانش‏آموزان وجود دارد. بنابراین، می‏توان نتیجه گرفت که با افزایش میزان اعتیاد به اینترنت و فضای مجازی، معدل کل دانش‌آموزان به‌طور معناداری کاهش می‏یابد و استفاده از این ابزار باعث افت عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان می‏شود.