پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی بر اساس ادراک از جو مدرسه و یادگیری خود راهبر در دانش‌آموزان تیزهوش

هدف از این پژوهش پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی بر اساس ادراک از جو مدرسه و یادگیری خود راهبر در دانش‌آموزان تیزهوش بوکان بود. این پژوهش با توجه به ماهیت جزو تحقیقات کاربردی و آر نظر روش توصیفی-پیمایشی بود که جامعه آماری پژوهش را دانش‌آموزان مدرسه کودکان تیزهوشان (با ضریب هوشی بالای 100) تشکیل می‏دادند که با توجه به حجم نمونه 117 دانش‌آموز دختر و پسر تعداد 100 دانش‌آموز بعنوان نمونه به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای گرداوری داده‏ها شامل پرسشنامه جو مدرسه هالپین وکرافت، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی که توسط (مورگان، 1995) و برای سنجش یادگیری خودراهبر از مقیاس فیشر و همکاران (2001) استفاده شد. در نهایت جهت تحلیل اماری ابتدا برای تعیین نرمال بودن داده‏ها از آزمون کلموگروف-اسمیرنوف و آزمون شاپیرو-ولیک استفاده شد که داده‏های تحقیق غیر نرمال تشخیص داده شدند لذا در صورت وجود شرایط از آزمونهای ناپارامتریکی، از آزمون تحلیل عاملی تاییدی و مدل ساختاری استفاده شد. یافته‏ها نشان داد که الگوی مورد نظر برازش مناسبی در جامعه پژوهش دارد و ادراک از جو مدرسه 498 درصد از واریانس خودکارآمدی تحصیلی را تبیین می‏کند و از سوی دیگر نقش ابعاد یادگیری خودراهبر 466 درصد تغیرات خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان تیزهوش را پیش بینی می‏کند. بنابراین برای ارتقای سطح خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان تیزهوش باید به هر دو عامل جو مدرسه و یادگیری خودراهبر که در مسیر پیشرفت دانش‌آموزان مدرسه و کلاس درس با هم نقش مکمل و پیش برنده ایفا می‏کنند توجه ویژه شود.