نقش واسطه‏ای طرحواره سازش نایافته اولیه حوزه بریدگی و طرد در رابطه بین دلبستگی و احساس تنهایی

هدف این پژوهش نقش واسطه‏ای طرحواره سازش نایافته اولیه حوزه بریدگی و طرد در رابطه بین دلبستگی و احساس تنهایی در دانش‏آموزان دختران بود. به این منظور 415 دانش‏آموز دختر دوره‏های اول و دوم متوسطه در سال تحصیلی 96-97 به روش نمونه برداری در دسترس انتخاب و با مقیاس احساس تنهایی تجدید نظر شده (راسل، 1996)، پرسشنامه دلبستگی تجربه‏های روابط نزدیک- ساختارهای رابطه (فدر ندانبارک و ادیتیک، 2014) و فرم کوتاه پرسشنامه (یانگ و برون، 1999) ارزیابی شدند. نتایج آزمون تحلیل مسیر نشان داد که مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار است و داده‏ها بین احساس تنهایی با دلبستگی (اجتنابی و اضطرابی) و تبیین 34 درصد از واریانس احساس تنهایی را دارند. این یافته‏ها نشان می‏دهند که طرحواره سازش نایافته بریدگی و طرد در رابطه با ابعاد دلبستگی و احساس تنهایی نقش واسطه‏ای دارد. با توجه به یافته‏های پژوهش می‏توان بیان کرد که ابعاد دلبستگی و طرحواره سازش نایافته بریدگی و طرد نقش مهمی در پیش‏بینی احساس تنهایی دختران نوجوان دارند.