بررسی عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان در آموزش حضوری و مجازی

امروزه در جهان، آموزش از طریق حضوری و غیرحضوری انجام می‏شود. در ایران آموزش دانش‌آموزان بیشتر به‌صورت حضوری انجام می‏شد، اما شیوع ویروس کووید 19 باعث شد که آموزش از طریق غیر حضوری نیز در دستور کار متولیان آموزش‏وپرورش قرار گیرد. هدف پژوهش حاضر بررسی عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان ابتدائی در طی آموزش حضوری و مجازی بود. روش پژوهش، از نوع توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش‌آموزان پایه‏های چهارم، پنجم و ششم ابتدایی شهرستان همدان (76416 نفر) بود، که 310 نفر به روش تصادفی خوشه‏ای انتخاب شدند و نمرات نیمه اول سال تحصیلی (حضوری) و نیمه دوم سال تحصیلی (مجازی) بررسی شد. برای جمع‏آوری داده‏ها از پرسشنامه‏های محقق ساخته استفاده شده است که توسط والدین دانش‌آموزان تکمیل گردید. برای تحلیل داده‏ها از روش‏های آمار توصیفی مانند فراوانی و درصد استفاده شد. نتایج بررسی عملکرد تحصیلی دروس مختلف حاکی از این بود که، عملکرد خیلی خوب در آموزش مجازی کم‏تر از آموزش حضوری و عملکرد قابل قبول در آموزش مجازی بیش‏تر از آموزش حضوری بوده است. بررسی نتایج حاکی از این است که عملکرد دانش‌آموزان در طی آموزش حضوری بهتر ازآموزش مجازی بوده است.