اثربخشی قصه گویی مبتنی بر داستان‌های گلستان سعدی بر حرمت خود و خودکارآمدی نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی قصه گویی مبتنی بر داستان‌های گلستان سعدی بر حرمت خود و خودکارآمدی انجام شد. این پژوهش با طرح پیش آزمون _ پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان هنرستان دخترانه شهید طاهریان تهران در سال تحصیلی 1399-1398 بود. روش نمونه گیری به‌صورت در دسترس و انتخاب 32 دان آموز و گماردن آن‌ها به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل بود. افراد نمونه پرینت‏های حرمت خود (روزنبرگ، 1965) و خودکارآمدی تصمیم یافته (چاج و همکاران، 1998) را تکمیل کردند. اعضای گروه آزمایشی طی 12 جلسه تحت پروتکل قصه گویی مبتنی بر داستان‌های گلستان سعدی قرار گرفتند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‏ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده د. نتایج نشان داده که در پس آزمون نمرات پرینت به حرمت خود و خودکارآمدی گروه آزمایشی نسبت به آزمون‏های گروه کنترل، تفاوت معناداری داشته است. بنابراین قصه گویی مبتنی بر داستان‌های سعدی می‏تواند یک رو مواحظه ای مناسب برای افزایش حرمت خود و خودکارآمدی در نوجوانان باشد.