بررسی رابطه بین سبک‏های یادگیری با جهت گیری هدف

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه بین سبک‏های یادگیری با جهت گیری هدف دانش‌آموزان بود. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است و جامعه آماری آن دانش‌آموزان دختر متوسطه دوم شهر خرم آباد به تعداد 3892 بود. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 350 نفر مشخص شد که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه‏ای چندمرحله‏ای با خوشه‏بندی مدارس بر اساس مناطق جغرافیایی و سپس انتخاب مدارس یک منطقه با استفاده از روش تصادفی و سپس انتخاب 2 مدرسه زینبیه و الزهرا به‌صورت تصادفی انجام شد. داده‏های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه‏های جهت‏گیری هدف الیوت و مک گریگور (2001)، سبک یادگیری کلب (1985) گردآوری و با استفاده از آزمون همبستگی اسپیرمن تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین یادگیری از طریق انجام دادن با جهتگیری های عملکرد- گرایشی، تسلط- گرایشی و تسلط اجتنابی رابطه مثبت و معنادار، بین یادگیری از طریق تماشا کردن با جهتگیری های عملکرد- گرایشی، عملکرد- اجتنابی، تسلط- گرایشی و تسلط اجتنابی نیز رابطه مثبت و معنادار، بین یادگیری از طریق فکر کردن با جهتگیری های عملکرد- گرایشی، تسلط- گرایشی، تسلط- اجتنابی و عملکرد- اجتنابی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. معلمان می‏توانند با استفاده از روش‏های ارزیابی متفاوت سبک‏های یادگیری متفاوت دانش‌آموزان را در نظر بگیرند، همچنین استفاده از عوامل محیطی به شکل مطلوب در راستای یادگیری فردی و حذف عوامل نامناسب را سبب شود.