پیش بینی اضطراب آزمون بر مبنای کمال گرایی و سبک‏های یادگیری

اضطراب امتحان یکی از مهم‏ترین این اختلالات اضطرابی است که افراد در دوره‏های مختلف تحصیل با آن مواجه هستند. هدف پژوهش حاضر پیش بینی اضطراب آزمون بر مبنای کمال گرایی و سبک‏های یادگیری در داوطلبان کنکور بود. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی – همبستگی و جامعه‏ی آماری شامل کلیه داوطلبان کنکور در شهرستان آران و بیدگل بود که تعداد 120 نفر از داوطلبان کنکور از بین مدارس متوسطه و با روش نمونه گیری تصادفی در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه کمال گرایی فراست (1990)، مقیاس سبک‏های یادگیری گراشا ریچمن (1974) و پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون (1957) بود. داده‏ها با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. یافته‏های پژوهش نشان داد همبستگی بین کمالگرایی و یادگیری اجتنابی با اضطراب آزمون مثبت و معنادار بود. همبستگی بین یادگیری وابسته و یادگیری همیار با اضطراب آزمون منفی و معنادار بود. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد سبک یادگیری اجتنابی، کمال گرایی به‌صورت مستقبم و سبک یادگیری همکاری خواه و وابسته به‌صورت غیر مستقیم، توان پیش‏بینی اضطراب آزمون را داشتند. بدین ترتیب سبک یادگیری اجتنابی، کمال گرایی، سبک یادگیری همکاری خواه و وابسته توانستند اضطراب آزمون را به طور معناداری تبیین کنند. بنابراین جهت آموزش مقابله با اضطراب آزمون، برگزاری کارگاه‏های آموزشی برای مقاطع مختلف تحصیلی به خصوص داوطلبان کنکور، پیشنهاد می‏گردد.