اصل علاقه و نگرش کودکان نسبت به محیط آموزشی مدرسه

ایجاد حس تعلق و علاقه در کودکان نسبت به مدرسه، اولین قدم ضروری و بستری مناسب در جهت میل و رغبت آنان به کسب علم و یادگیری دانش به حساب می‏آید. فراهم کردن یک موقعیت و فضایی مطلوب، دلچسب و شاد در مدرسه، سبب ایجاد نگرش مثبت در کودکان نسبت به مدرسه و به دنبال آن منجر به افزایش پیشرفت در تحصیل و یادگیری آنان خواهد شد. مطالعه حاضر، با هدف علاقه و نگرش کودکان نسبت به محیط آموزشی مدرسه به عنوان یک اصل، با مروری بر مبانی نظری و ادبیات مفهومی مرتبط، بصورت توصیفی _ تحلیلی و ضمن توجه به رویکرد تحلیلی جمع‌آوری اطلاعات مورد نظر، صورت گرفته است. نتایج یافته‏ها در این تحقیق، بیانگر آن است که علاقه و نگرش کودکان نسبت به محیط آموزشی مدرسه به عنوان یک اصل حیاتی و تاثیر گذار شناحته شده است. در این راستا، خارج کردن مدارس از فضای تک بعدی، غیر فعال با حالت خشک، تکراری و خسته کننده که باعث دلزدگی کودکان از مدارس شده، و تبدیل مدارس به فضای چند بعدی همراه با تنوع گوناگون در برنامه‏های اجرایی متناسب با سن، علایق و نیازهای کودکان، در قالب فضایی فعال، شاداب و بانشاط با محوریت آموزش و یادگیری همراه با مشارکت همه جانبه کارکنان مدارس و حتی والدین، گامی موثر در علاقه مندی کودکان نسبت به محیط آموزشی مدرسه، بوده است.