احساس تعلق به مدرسه و مشغولیت تحصیلی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین احساس تعلق به مدرسه با مشغولیت تحصیلی در دانش‌آموزان بود. طرح پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی بود. شرکت‌کنندگان شامل 258 نفر از دانش‌آموزان دختر و پسر متوسطه دوم شهر شیراز بودند که به روش نمونه گیری خوشه‏ای چند مرحله‏ای انتخاب شدند. به‌منظور جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه‏های تعلق به مدرسه (عابدی و همکاران، 1390) و مشغولیت تحصیلی (فردریکز و همکاران، 2004) استفاده شد. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. نتایج بیانگر این بود که احساس تعلق به مدرسه با تمامی ابعاد مشغولیت تحصیلی (رفتاری، عاطفی و شناختی) رابطه مثبت و معنی دار داشت. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نشان داد که احساس تعلق به مدرسه پیش بینی کننده معنی دار مشغولیت عاطفی و مشغولیت رفتاری در دانش‌آموزان بود. در نهایت می‏توان بیان داشت درصورتی که جو روانی- عاطفی مدرسه به گونه‏ای باشد که احساس تعلق را در دانش‌آموزان بوجود آورد می‏تواند باعث افزایش مشغولیت تحصیلی یادگیرندگان و به دنبال آن افزایش عملکرد تحصیلی آنان گردد.