آموزش مهارت‌های ارتباطی بر سازگاری اجتماعی کودکان کار

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر آموزش مهارت‌های ارتباطی بر سازگاری اجتماعی کودکان کار بوده است. بدین منظور از بین کودکان کار ارجاع داده شده به مراکز کودکان کار شهر رشت تعداد 20 نوجوان ناسازگار به طور تصادفی در گروه کنترل و 20 نوجوان ناسازگار در گروه آزمایش قرار داده شدند سپس با استفاده از پرسشنامه شخصیت سنج کالیفرنیا (ctp) فرم 16-9 ساله دو گروه مورد پیش آزمون قرار گرفتند به اعضای گروه آزمایش مهارت‌های ارتباطی آموزش داده شد. در خاتمه آموزش پس آزمون سازگاری مجدداً اجرا گردید. نتایج حاصل از تحلیل داده‏ها نشان داد که آموزش مهارت‌های ارتباطی نتوانسته است سازگاری اجتماعی کلی دانش‌آموزان گروه آزمایش را نسبت به گروه کنترل به‌طور معناداری افزایش دهد. در شاخص‏های قالب‏های اجتماعی، مهارت‌های اجتماعی، گرایش ضداجتماعی، روابط آموزشی و روابط اجتماعی تفاوت معنی داری در نمرات پیش آزمون- پس آزمون افراد گروه آزمایش دیده نمی‏شود ولی در شاخص روابط خانوادگی این تفاوت معنا دار است.