پیش بینی مهارت‌های خود نظم دهی خشم بر اساس خوش بینی با نقش واسطه‏ای خود تنظیمی در دانش‌آموزان پرخاشگر

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی مهارت‌های خود نظم دهی خشم بر اساس خوش بینی با نقش واسطه‏ای خود تنظیمی در دانش‌آموزان پرخاشگر متوسطه دوم شهر سمنان بود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان پسر پرخاشگر متوسطه دوم شهر سمنان در سال 1399، به تعداد 3451 نفر بودند. برای انتخاب نمونه ابتدا بر اساس جدول مورگان 343 نفر دانش‌آموزان با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شد، سپس با استفاده از پرسشنامه پرخاشگری برای همه آن‌ها آزمون غربالگری اجرا شد. و با توجه به نقطه برش تعیین شده افراد دارای پرخاشگری بالاتر از میانگین، 110 نفر انتخاب شدند. ابزارگرد آوری دادها پرسشنامه خوش بینی شییر و کارور، آزمون خودتنظیمی شناختی_ عاطفی مارس، پرسشنامه پرخاشگری باس و پری و پرسشنامه‏ی صفت_ حالت بیان خشم اسپیلبرگر بود. برای تجزیه‌وتحلیل داده‏ها از آمار توصیفی مثل؛ میانگین، انحراف معیار، حداقل و حداکثر نمرات و آمار استنباطی و معادلات ساختاری استفاده شد. یافته‏ها‏ی پژوهش نشان داد که خود تنظیمی می‏تواند نقش واسطه‏ای بین مهارت‌های خود نظم دهی خشم با خوش بینی در دانش‌آموزان پرخاشگر داشته باشد.