رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی و سبک‏های حل مسئله با اضطراب امتحان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی و سبک‏های حل مسئله با اضطراب امتحان دانش‏آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر مشهد بوده است اضطراب امتحان از مسائلی است که دانش‏آموزان بسیاری با آن دست به گریبان هستند و عوامل مختلفی بر آن تاثیرگذارند، ازجمله خودکارآمدی تحصیلی و سبک حل مسئله دانش‏آموز. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده‏ها توصیفی و کمی است. جامعه آماری این پژوهش دانش‏آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر مشهد در سال تحصیلی 98-99 بودند که شامل 20037 دانش‏آموز دختر می‏شدند و با استفاده از جدول کرجسی-مورگان و نمونه‏گیری خوشه‏ای چندمرحله‏ای تعداد 377 نفر به عنوان نمونه پژوهش در نظر گرفته شدند. برای جمع‏آوری اطلاعات از پرسشنامه‏های خودکارآمدی تحصیلی جینگ و مورگان (mjses) (1998)، پرسشنامه سبک‏‏های حل مسئله هپنر و پترسون (psi) (1982‏‏) و پرسشنامه اضطراب امتحان ابوالقاسمی (tai) (1375‏‏) استفاده شده و پایایی و روایی پرسشنامه‏ها محاسبه شده است. تجزیه‌وتحلیل داده‏ها با استفاده از آزمون پیرسون و رگرسیون چندمتغیره انجام گرفته‏است. یافته‏های پژوهش نشان می‏دهد بین خودکارآمدی تحصیلی و سبک‏های حل مسئله با اضطراب امتحان دانش‏آموزان رابطه منفی و معنی‏داری وجود دارد. تاثیر خودکارآمدی تحصیلی روی اضطراب امتحان منفی و تاثیر سبک‏های حل مسئله روی اضطراب امتحان دانش‏آموزان منفی به دست آمد که نشان از تاثیر معکوس خودکارآمدی و سبک‏ حل مسئله روی اضطراب امتحان دارد.