بررسی کارکرد انواع مدارس برتصمیم گیری وخودکارآمدی دانش‌آموزان

آموزش‏وپرورش زیربنای توسعه‏ی اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی هر جامعه است. بررسی عوامل موثر بر پیشرفت و ترقی جوامع پیشرفته نشان می‏دهد که همه‏ی این کشورها آموزش‏وپرورش توانمند و کارآمدی داشته‏اند. همچنین در هر نظام آموزشی عوامل بسیاری با یکدیگر عمل می‏کنند تا یادگیری و پیشرفت تحصیلی برای دانش‏آموزان حاصل گردد.پژوهش حاضر با هدف بررسی کارکردانواع مدارس برتصمیم گیری وخودکارآمدی دانش‌آموزان دختر متوسطه دوم بخش رودبارقصران ودماوند انجام گرفت. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون – پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه‏ی مورد مطالعه شامل کلیه دانش‌آموزان دختر پایه دوازدهم در سال تحصیلی 98-1397 بخش رودبارقصران ودماوند بود. حجم نمونه 30 نفربودند که در دو گروه آزمایش و گواه قرارگرفتند. (هر گروه 15 نفر). گروه آزمایشی طی 6 جلسه، (هر هفته یک جلسه) مشاوره تصمیم گیری را دریافت کردند و در این فاصله گروه کنترل هیچ مداخله‏ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‏ی خودکارآمدی تلیور و بتز (1983) بود. داده‏ها با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس تک متغیری تحلیل شدند. یافته‏های پژوهش در مرحله پس آزمون نشان داد بین دو گروه آزمایش و گواه از نظر خودکارآمدی و تصمیم گیری تفاوت معناداری وجود دارد.