تشخیص و طراحی مداخلات زودهنگام نو آموزان مشکوک به اختلالات خاص ‏یادگیری

همه کودکان منحصر به فرد هستند هریک از آن‌ها به صور مختلفی یاد می‏گیرند، و برای یادگیری موثرتر به آموزش خاص و کمک اضافی نیاز دارند. پژوهش حاضر با هدف ساخت ابزاری جهت تشخیص زودهنگام نوآموزان مشکوک به اختلالات خاص یادگیری انجام شد. ابتدا مقیاس 75 سوالی با جواب‏های بله و خیر تدوین و بر روی 154 نوآموز پیش‏دبستانی دختر و پسر ناحیه یک و دو شهر همدان در سال تحصیلی 99-98 اجرا شد سپس سوالات پرسشنامه نهایی بر روی گروه آزمایش که مشتمل بر 20 نفر از نوآموزان 6 ساله پیش‏دبستانی دارای اختلال یادگیری بود، به‏عنوان پیش‏آزمون اجرا شد و بعد از 12 جلسه آموزش کارکردهای اجرایی و فرایندهای شناختی، پس‏آزمون اجرا گردید؛ و درنهایت تحلیل داده‏ها با استفاده از تحلیل کوواریانس موردبررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل عاملی تاییدی حاکی از این بود که سوال‏های این مقیاس بر پایه 13 عامل موجود از برازش مطلوبی برخوردارند. همچنین نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس در بررسی اثربخشی مداخله آموزشی در بهبود اختلال یادگیری نوآموزان دارای مشکلات ویژه یادگیری نشان داد 12 جلسه آموزش تقویت کارکردهای اجرایی و فرایندهای شناختی همچون حافظه، توجه، ادراک، مهارت‌های زبانی مانند زبان دریافتی، آموزش مربیان و والدین جهت آموزش‏های انفرادی و جبرانی بر بهبود اختلال یادگیری نوآموزان تاثیر داشته است. بنابراین مقیاس ارائه شده ابزاری قابل اعتماد برای انجام پژوش های عادی است و بسته آموزشی استفاده شده می‏تواند در برنامه‌ریزی های گسترده مورد استفاده قرار گیرد.