>
Fa   |   Ar   |   En
   مقایسه یادگیری خودراهبر و یادگیری خودراهبر الکترونیکی در دانش‏آموزان مدارس هوشمند و عادی  
   
DOR 20.1001.2.9920078642.1399.6.1.320.5
نویسنده فولادچنگ محبوبه ,شغابی معصومه
منبع همايش بين المللي روان شناسي مدرسه - 1399 - دوره : 6 - ششمین همایش بین المللی روان شناسی مدرسه - کد همایش: 99200-78642
چکیده    خودراهبری در یادگیری حرکتی به سمت خودشکوفایی است که در آن فراگیران ابتکار عمل را به دست می‏گیرند تا نیازمندی‏های یادگیری را دنبال کرده و به مقصد برسند. این مقوله را می‏توان به‌صورت میزان مسئولیت‏پذیری فرد در فرایند یادگیری در نظر گرفت به گونه‏ای که یادگیرنده خود‏راهبر از نیازهای خود آگاه است و کنترل یادگیری خویش را در دست دارد. هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه‏ی یادگیری خودراهبر و یادگیری خودراهبر الکترونیکی در دانش‏آموزان مدارس هوشمند و عادی بود. طرح پژوهش از نوع علی مقایسه‏ای بود و جامعه‏ی آماری را کلیه دانش‏آموزان متوسطه دوم دبیرستان‌های هوشمند و عادی مدارس شهر بوشهر تشکیل دادند. مشارکت کنندگان شامل 223 دانش‏آموز مدارس هوشمند و 187 دانش‏آموز مدارس عادی بود که به شیوه نمونه‏گیری خوشه‏ای انتخاب شدند. به‌منظور اندازه‏گیری متغیرهای پژوهش از پرسش‏نامه یادگیری خودراهبر فیشر و همکاران (2001) و یادگیری خودراهبر الکترونیکی تئو ‏(2010) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین مولفه‏های یادگیری خودراهبر و یادگیری خودراهبر الکترونیکی در دانش‏آموزان مدارس هوشمند و عادی تفاوت معناداری وجود دارد. بدین‏گونه که دانش‏آموزان مدارس عادی در مولفه‏های رغبت به یادگیری، و خودکنترلی از یادگیری خودراهبر و مولفه خودمدیریتی از یادگیری خودراهبر الکترونیکی عملکرد بهتری نسبت به دانش‏آموزان مدارس هوشمند داشتند. براین اساس، پیشنهاد می‏شود که به چگونگی استفاده از فن آوری در مدارس هوشمند توجه بیشتری مبذول گردد زیرا نحوه استفاده از فناوری در مدارس مهمتر از عرضه آن‌ها است
کلیدواژه یادگیری خودراهبر ,یادگیری خودراهبر الکترونیکی ,مدارس هوشمند.
آدرس دانشگاه شیراز, ایران, دانشگاه شیراز, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved