مقایسه خودکارآمدی تحصیلی و تمایزیافتگی خود در دانش‌آموزان دختر با عاطفه مثبت و منفی

وضعیت عاطفی و هیجانی دانش‌آموزان دختر می‏تواند در گرایش بیشتر آن‌ها به تحصیل و مدرسه نقش مهمی داشته باشد؛ براین اساس در مطالعه حاضر به مقایسه خودکارآمدی تحصیلی و تمایزیافتگی خود در دانش‌آموزان دختر با عاطفه مثبت و منفی دوره دوم مقطع متوسطه پرداخته شد. پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسه‏ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر مشتمل بر تمامی دانش‌آموزان دختر شهر ارومیه در نیمسال اول 1400-1399 بوده است. تعداد 240 دانش‌آموز دختر با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و پرسشنامه‏های عاطفه مثبت و منفی پاناس (1988)، خودکارآمدی تحصیلی مورگان و جینکز (1999) و پرسشنامه تمایزیافتگی اسکورن و همکاران (1989) را تکمیل نمودند. جهت شناسایی دانش‌آموزان با عاطفه مثبت و منفی دانش‌آموزان بر اساس پاسخ به سوالات آزمون پاناس به دودسته با عاطفه مثبت و منفی تقسیم شدند. داده‏ها با آزمون تی مستقل و تحلیل واریانس چندمتغیره و تحلیل تحلیل شد. نتایج نشان داد بین دو گروه در خودکارآمدی تحصیلی و تمایزیافتگی تفاوت معنی دار وجود داشت و دانش‌آموزان با عاطفه مثبت در این متغیرها از وضعیت بهتری برخوردار بودند. با توجه به نتایج به دست آمده می‏توان گفت دانش‌آموزان با عاطفه مثبت از خودکارآمدی تحصیلی و تمایزیافتگی بالاتری نسبت به دانش‌آموزان با عاطفه مننفی برخوردار بودند. براین اساس می‏توان با انجام مداخلاتی میزان خودکارآمدی تحصیلی و تمایزیافتگی را در دانش آموان با عاطفه منفی ارتقا داد.