بررسی رابطه بین توانمندسازی روان‌شناختی با میزان پرخاشگری معلمان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه توانمندسازی روان‌شناختی با میزان پرخاشگری در میان معلمان دوره اول متوسطه شهر بوکان انجام گرفت. طرح پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش را تمامی معلمان دوره اول متوسطه شهر بوکان در سالتحصیلی 98- 1397 تشکیل دادند که از طریق روش نمونه گیری خوشه‏ای چند مرحله‏ای تصادفی تعداد 100 نفر به عنوان نمونه مورد نظر انتخاب شدند و به پرسشنامه‏های توانمندسازی روان‌شناختی اسپریتزر و میشرا (1995) و پرخاشگری باس و پری (1992) پاسخ دادند. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‏ها علاوه بر استفاده از روش‏های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون نیز استفاده شد. سپس داده‏های بدست آمده مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‏های پژوهش نشان داد که ارتباط منفی و معناداری بین دو متغیر توانمندسازی روان‌شناختی و پرخاشگری معلمان دوره اول متوسطه وجود دارد. یعنی هر چقدر میزان توانمندسازی کارکنان بالاتر باشد، میزان پرخاشگری آنان پایین‏تر و بالعکس، هر چقدر میزان توانمندسازی کارکنان پایین‏تر باشد میزان پرخاشگری آنان بالاتر است.