تاثیر بازی‏های فکری و آموزش مهارت‌های اجتماعی در کاهش آسیب‏های اجتماعی و ارتقای شادی و نشاط اجتماعی

بازی کردن یک فعالیت دائمی و سازمان یافته است که بر اساس هوش و انگیزه کودک انجام می‏شود (گابارد، 2016). کودکان از طریق بازی احساسات، ناکامی‏ها و اضطراب‏های خود را بیان می‏دارد. فعالیت بازی در واقع تلاش کودک برای کنار آمدن با محیط است که از این طریق او خود را می‏یابد و دنیا را درک می‏کند (لورا برگ، 2011). ریشه‏ی اغلب آسیب پذیری های اجتماعی دانش‌آموزان را باید در عدم آشنایی کافی آن‌ها با مهارت‌های اجتماعی دانست؛ به طوری که نقطه‏ی کوری در رشد شخصیت دلخواه و اجتماعی جوانان وجود دارد و آن این است که متاسفانه جوانان امروز خود را نشناخته‏اند وبه توان وقدرت فراوان خود باور ندارند، به علاوه از شرایط وموقعیت اجتماعی خود آگاهی ندارند. مع الوصف بررسی نقش آموزش مهارت‌های اجتماعی در کاهش آسیب‏های اجتماعی در مدارس ضروری است. جامعه آماری این طرح کودکان و نوجوانان 7 تا 10 سال شهر سمنان را در سال تحصیلی 99-98 شامل می‏شود. پژوهش حاضر از نوع نیمه‏تجربی است. که در آن اثر بازی‏های فکری بر روی کاهش آسیب‏های اجتماعی و افزایش شادی و نشاط اجتماعی را بررسی نموده‏ایم. نمونه مورد نظر پژوهش ما 100 نفر بوده است که به‌صورت نمونه‏گیری در دسترس بوده است. جهت گرد‏آوری اطلاعات اولیه آزمودنی‏ها پرسشنامه ویژگی‏های فردی و پرسشنامه خودکارآمدی ارائه شد. چون تحقیق حاضر شامل دو گروه کنترل و آزمایش بوده است، بنابراین از آزمون تحلیل کواریانس با تکرار سنجش جهت بررسی تفاوت بین دو گروه همچنین جهت تجانس واریانس از آماره لون استفاده شد.