واکاوی ادراک دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه اول از مشکلات آموزش مجازی در دوران شیوع ویروس کرونا: مطالعه موردی

با شروع اپیدمی کووید 19 در بسیاری کشورها ازجمله کشور ما، برای کاهش شیوع ویروس کرونا آموزش‏های حضوری تعطیل شد و آموزش در بستر شبکه اجتماعی دانش‌آموزان (شاد) ارائه گردید اما دانش‌آموزان با این نوع آموزش ارتباط چندانی برقرار ننموده‏اند و با مشکلاتی مواجه هستند. این پژوهش با هدف بررسی مشکلات آموزش مجازی از طریق واکاوی ادراک دانش‌آموزان انجام شد. روش پژوهش از نوع کیفی و رویکرد مطالعه موردی است. میدان پژوهش ناحیه یک آموزش‏وپرورش شهر مشهد در سال تحصیلی 1400-1399 بود. مطلعان کلیدی بر اساس نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و حجم نمونه مطابق با رویکرد اشباع نظری با هفده دانش‌آموز دختر مقطع متوسطه اول به اشباع رسید. سپس جمع‌آوری اطلاعات از طریق مصاحبه ناساخت یافته و تحلیل آن به روش کدگذاری اشترواس-کوربین صورت گرفت. یافته‏های نهایی شامل هفت مضمون بوده است این مضامین که بیانگر مشکلات دانش‌آموزان بوده است عبارتند از «ضعف تحصیلی دانش‌آموزان در آموزش مجازی»، «بستر نامناسب خانواده برای آموزش مجازی»، «مشکلات مالی در تدارک آموزش مجازی»، «ضعف تکنولوِژی موجود در آموزش مجازی»، «فقدان تعامل موثر بین معلم و دانش‌آموز»، «آسیب‏های روحی و جسمی ناشی از دوران قرنطینه» و «ارزشیابی نامطلوب در آموزش مجازی». با توجه به مشکلاتی که از مصاحبه با دانش‌آموزان استخراج شد، طراحی زیرساخت‏های منسجم و اثربخش جهت ارائه آموزش مجازی ضرورت می‏یابد.