پیش‏بینی فرسودگی تحصیلی بر اساس خودکارآمدی تحصیلی و کمال‏گرایی

پژوهش حاضر با هدف پیش‏بینی فرسودگی تحصیلی بر اساس خودکارآمدی تحصیلی و کمال‏گرایی دانش‏آموزان متوسطه اول ناحیه دو شهر همدان در سال‏ تحصیلی 1397-98 انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش‏‏آموزان دوره متوسطه اول ناحیه دو آموزشی شهر همدان که تعداد آن‌ها 7600 نفر بودند، تشکیل داد. روش نمونه‏گیری، خوشه‏ای چند مرحله‏ای تصادفی بود. نمونه آماری بر اساس فرمول فیدل و تاباچنیگ (2007) 106 نفر که به لحاظ احتیاط این تعداد به 110 نفر افزایش یافت. ابزار پژوهش شامل فرسودگی تحصیلی ماسلاخ (1984)، خودکارآمدی تحصیلی اون و فرامن (1988) و کمال‏گرایی هیل، فور و کیبلر (2004) بود. جهت تحلیل داده‏ها از رگرسیون به روش همزمان استفاده شد. تحلیل نتایج نشان داد متغیرهای خودکارآمدی تحصیلی وکمال‏گرایی مثبت و کمال‏گرایی منفی پیش‏بینی کننده معنادار فرسودگی تحصیلی بوده است. بین خودکارآمدی تحصیلی و فرسودگی تحصیلی رابطه منفی و معناداری وجود داشت و با بالا رفتن خودکارآمدی تحصیلی متغیر فرسودگی تحصیلی دانش‏آموزان کاهش یافت. بین فرسودگی تحصیلی و کمال‏گرایی مثبت رابطه معکوس و معناداری وجود داشت. بین فرسودگی تحصیلی و کمال‏گرایی منفی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. بین خودکارآمدی تحصیلی و کمال‏گرایی مثبت رابطه مثبت و معناداری وجود داشت.