بررسی اثربخشی درمان فراتشخیصی بر اضطراب و تصویر بدنی نوجوانان پسر

چ پژوهش از نوع ‏نیمه آزمایشی با گروه کنترل و با گمارش تصادفی است. نمونه پژوهش شامل نوجوانان پسر دبیرستان‌های شهر گنبدکاووس به تعداد 30 نفر است. روش نمونه‏گیری، از نوع خوشه‏ای که به‏طور تصادفی در 2 گروه 15 نفری آزمایش و کنترل گمارده شده است. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش: پرسشنامه اضطراب بک-ii (21 سوالی) و پرسشنامه نگرانی تصویر بدنی لتیلتون (19 سوالی) و پروتکل یکپارچه درمانی فرا تشخیص (up)، است. برای تجزیه‏وتحلیل داده‏ها از آمار توصیفی (میانگین، واریانس، انحراف معیار) و برای تائید و رد فرضیات پژوهش از روش آماری تحلیل کوواریانس استفاده‏شده است. یافته‏ها، فرضیه‏های پژوهش را مورد تائید قرارداده است. مطابق نتایج، درمان فرا تشخیص بر کاهش و درمان اضطراب (به‏عنوان یک اختلال هیجانی) دانش‏آموزان پسر دبیرستانی‏ تاثیرگذار است. همچنین درمان فرا تشخیص بر کاهش و درمان نارضایتی از تصویر بدن (به‏عنوان احساس‏ها و باورهای منفی ناکارآمد درباره‏ی وزن و فرم بدن) دانش‏آموزان پسر دبیرستانی‏ تاثیرگذار است.