تاثیر واقعیت درمانی گروهی بر اشتیاق تحصیلی دانش‌آموزان دختر

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر واقعیت درمانی گروهی بر اشتیاق تحصیلی دانش‌آموزان انجام شد. روش پژوهش نیمه‏آزمایشی با طرح پیش‏آزمون- پس‏آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را همه دانش‌آموزان دختر پایه اول دوره متوسطه دوم شهر ملارد در نیم سال تحصیلی دوم 98-1397 تشکیل دادند. از بین آن‌ها تعداد 30 نفر باتوجه به ارزیابی‏های اولیه و به روش نمونه گیری هدفمند به‏عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل به نسبت یکسان گمارده شدند. گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه‏ای به‏صورت گروهی (هر هفته یک جلسه) تحت آموزش واقعیت‏درمانی گروهی گلاسر (2001) قرار گرفتند، در حالی‏که گروه کنترل هیچ مداخله‏ای را دریافت نکردند. به‏منظور جمع‏آوری داده‏ها از پرسشنامه اشتیاق تحصیلی پینتریچ و همکاران (1991)، استفاده شد. جهت تجزیه‏وتحلیل داده‏ها از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شد. یافته‏های حاصل از تحلیل داده‏های پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش‏آزمون، بین میانگین نمرات افراد گروه‏های آزمایش و کنترل در متغیر اشتیاق تحصیلی، تفاوت معناداری وجود داشت. باتوجه به نتایج این پژوهش می‏توان از واقعیت درمانی گروهی به‏عنوان روشی مناسب و موثر جهت افزایش اشتیاق تحصیلی دانش‌آموزان استفاده نمود.