اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر مهارت‌های اجتماعی و سازگاری (اجتماعی، عاطفی و تحصیلی) کودکان دچار نقص توجه/بیش فعالی

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر مهارت‌های اجتماعی و سازگاری (اجتماعی، عاطفی و تحصیلی، کودکان دچار نقص توجه و بیش فعالی شهر شیراز بود. جامعه آماری پژوهش شامل 150 نفر از دانش‌آموزان ابتدایی بود که به دلیل مشکل بیش فعالی در اداره بهزیستی شهرستان شیراز دارای پرونده معلولیت بودند. روش پژوهش با توجه به اثربخش بودن آن و نیاز به اجرای جلسات آموزشی، نیمه تجربی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با دو گروه کنترل و آزمایش بوده است. نمونه آماری پژوهش از بین کودک پسر 7 تا 10 سال مبتلا به اختلال کمبود توجه تشکیل می‏دادند دارای کودک معلول تشکیل می‏دادند به‌صورت هدفمند و با استفاده از فرمول کوکران از میان کلیه کودکان انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه 15 نفره(گروه کنترل 15 نفر و گروه آزمایش 15 نفر، گمارده شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسش نامه سازگاری سینها و سیگ و پرسش نامه مهارت اجتماعی ماتسون بود. پس از انتخاب تصادفی گروه‏های آزمایش و کنترل، ابتدا برای هر دو گروه پیش آزمون اجرا گردید، سپس به آموزش ده جلسه‏ای برای گروه آزمایش پرداخته شد و پس از آموزش‏ها مجدداً پرسش نامه‏ها را به واسطه گروه نمونه تکمیل نمودند، در سطح آمار استنباطی با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش تنظیم هیجان برمهارت اجتماعی و سازگاری کودکان دچار نقص توجه-بیش فعالی تاثیر معناداری دارد، آموزش تنظیم هیجان برابعاد مهارت‌های اجتماعی کودکان دچار نقص توجه-بیش فعالی تاثیر معناداری دارد و آموزش تنظیم هیجان برابعاد سازگاری کودکان دچار نقص توجه-بیش فعالی تاثیر معناداری دارد.