مقایسه‏ی استانداردهای‏ آموزشی مراکز آموزشی جه

کیفیت آموزشی مراکز آموزشی، به‏طور کلی به‏عنوان یکی از اصول خدمت‏رسانی به دانش‏آموزان است که تحقق اهداف یادگیری را تضمین می‏کند. کیفیت در زمینه آموزش در طی 20 سال گذشته در سراسر جهان از محور‏های مهم پژوهش در برنامه‏ها بوده است. استانداردها در حوزه آموزشی، بیاناتی هستند که نشان‏دهنده سطح انتظارات صاحب‌نظران آموزشی است که کیفیت بر اساس آن سنجیده می‏شود. بنابراین استانداردها اولاً مبنایی برای داوری هستند و ثانیاً بر مبنای قوانین و با نظر افراد صاحب صلاحیت تدوین می‏شوند. از این‏رو استانداردها را می‏توان یک سنجه یا خط‏کش برای قضاوت دانست. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه‏ی شاخص‏های ارزیابی استاندارد‏های آموزشی مدارس در کشور‏های مختلف بوده است. مطالعات صورت گرفته در این زمینه، بازتاب ابزار‏ها و شاخص‏های متفاوتی است که هر کدام دارای نتایج متفاوتی بوده است. روش این پژوهش، به شیوه‏ی مرور نظام‏مند بوده است که مقوله مورد مطالعه؛ شناسایی، طبقه‏بندی و مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، یکی از رایج‏ترین سیستم‏های اندازه‏گیری کیفیت آموزشی، مقیاس استاندارد‏های محیطی (ers) است، که شامل ابزارهایی برای اندازه‏گیری کیفیت در کلاس‏ است که به نوزادان و کودکان نوپا، پیش‏دبستانی‏ها، کودکان در سنین مدرسه و همچنین مراقبت کودک در خانواده‏ مربوط است. نتایج حاصل از این پژوهش می‏تواند درک متخصصان این حوزه را نسبت به معضلات استاندارد‏های آموزشی مدارس و مراکز آموزشی افزایش داده و نیز بازنگری در حوزه‏های آموزشی حاکم را فراهم ‏آورد.