اثر بخشی آموزش مثبت نگری بر اضطراب اجتماعی دانش‌آموزان

روان‌شناسی مثبت‏گرا مطالعه علمی تجربه‏های مثبت و صفات فردی مثبت و نهادهایی است که رشد آن‌ها را تسهیل می‏کنند. روان‌شناسی مثبت به مفاهیمی از قبیل آسایش روانی و کارکرد بهینه می‏پردازد. هدف از این پژوهش اثر بخشی آموزش مثبت نگری بر اضطراب اجتماعی دانش‌آموزان بود. جامعه‏ی آماری این پژوهش شامل همه دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر زنجان در سال تحصیلی 99-98 بود. روش نمونه گیری، خوشه‏ای تصادفی بود. حجم نمونه‏ای به اندازه‏ی 30 نفر به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری کنترل و آزمایش جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت نه جلسه‏ی 60 دقیقه‏ای با استفاده از رویکرد مثبت نگری با استفاده از پروتکل ساخته شده تحت آموزش قرار داده شدند. از پرسشنامه اضطراب اجتماعی اسپنس که در سال 2000 توسط کانور و همکاران طراحی شده بود استفاده شد. نتایج نشان داد تفاوت معناداری در کاهش اضطراب اجتماعی دانش‌آموزان گروه آزمایش که آموزش مثبت اندیشی را دریافت کرده بودند نسبت به گروهی که هیچ نوع آموزشی را در این زمینه دریافت نکرده بودند (گروه کنترل)، وجود دارد. به نظرمی رسد معلمان، در فرایند یادگیری قادر به القاء امید و مثبت اندیشی در دانش‌آموزان می‏باشند. مثبت اندیش بودن دانش‌آموزان را قادر می‏سازد تا برای یادگیری در مورد هر چیز قابل تصوری، به خیال پردازی بپردازند.