اصول آموزش الکترونیک در مدارس از منظر روان‌شناسی تربیتی

فارغ از بحث کرونا و اجبار در رجوع به یادگیری الکترونیکی باید به این مسئله توجه کرد که یادگیری و آموزش دچار تحولات فراوانی شده است به طوری که امروزه ارتقاء و تضمین کیفیت آموزش‏های الکترونیک برای موفقیت دانش‌آموزان امری بدیهی و مهم است. لذا هدف از پژوهش حاضر گردآوری و تدوین اصول حاکم بر آموزش الکترونیک در مدارس از منظر روان‌شناسی تربیتی جهت طراحی برنامه‏های آموشی مفید و کاربردی بود. روش این مقاله کیفی بوده که اطلاعات آن به به روش توصیفی- استنتاجی از طریق مطالعه منابع مرتبط گرد آوری شده است. از این مقاله چنین برآمد که تکنولوژی، محتوا و طراحی سه جزء لاینفک در آموزش‏های الکترونیک هستند که هیچ کدام از این مفاهیم بدون مفاهیم دیگر نمی‏تواند در ایجاد یک دوره یادگیری الکترونیکی موثر باشند لذا بسیاری از مدل‏ها و طراحی‏های الکترونیک به چگونگی چینش و تعامل این سه عامل پرداخته‏اند. نتایج حاکی از آن بود که اگرچه این روزها مراجعه به یادگیری الکترونیکی بیش از هر زمان دیگری است اما باید دانست که یادگرفتن مهارت‌های تدریس در این فضا نیاز به زمان و تجربه دارد و الزاماً معلمانی که در آموزش سنتی بسیار موفق هستند، نمی‏توانند در این فضا هم همان قدر موفقیت کسب کنند؛ زیرا نحوه آماده سازی محتوا و ارائه آن در این فضا متفاوت از فضای سنتی و چهره به چهره است.