رابطه هوش معنوی با پرخاشگری

هدف این پژوهش بررسی رابطه هوش معنوی با پرخاشگری در دانش‏آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهرستان مسجدسلیمان بود. روش تحقیق این پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری آن شامل کلیه دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهرستان مسجدسلیمان در سال تحصیلی 97-1396 تشکیل می‏دهند که تعداد آن‌ها 2321 نفر بود. با توجه به جامعه آماری با استفاده از فرمول تبیین حجم نمونه کوکران تعداد 330 نفر با روش نمونه گیری خوشه‏ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع‏آوری داده‏های پژوهش شامل مقیاس هوش معنوی کینگ (2008) و مقیاس پرخاشگری باس و پری (1992) بود. برای تجزیه و تحلیل داده‏ها از تحلیل رگرسیون خطی استفاده شد. یافته‏ها نشان داد بین هوش معنوی با پرخاشگری رابطه منفی وجود دارد. و بین مولفه تفکر انتقادی وجودی، مولفه معناسازی شخصی، مولفه آگاهی متعالی و مولفه گسترش خودآگاهی با پرخاشگری رابطه منفی وجود دارد. همچنین از میان متغیرهای پیش بین هوش معنوی، به ترتیب مولفه آگاهی متعالی، مولفه تفکر انتقادی وجودی، مولفه معناسازی شخصی پیش بینی کننده برای پرخاشگری است.