اثربخشی آموزش مهارت‏های اجتماعی بر خودپنداره و عملکرد تحصیلی دانش‏آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان اثربخشی آموزش مهارت‏های اجتماعی بر خودپنداره و عملکرد تحصیلی دانش‏آموزان دختر دوره متوسطه شهر تبریز بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‏آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری دانش‏آموزان پسر دوره متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی 99-1398 بودند که از این جامعه، تعداد 60 دانش‏آموز در دو گروه آزمایش (30 دانش‏آموز) و کنترل (30 دانش‏آموز) به روش نمونه‏گیری خوشه‏ای چند مرحله‏ای انتخاب شدند. به این صورت که ابتدا خودپنداره تحصیلی دانش‏آموزان و عملکرد تحصیلی (نمرات نمیسال اول) آن‌ها به عنوان پیش‏آزمون استفاده شد و بعد برای گروه آزمایشی مهارت‏های اجتماعی آموزش داده شد و گروه کنترل هیچ مداخله‏ای دریافت نکرد. بعد از اجرای آموزش مهارت‏های اجتماعی دوباره خودپنداره تحصیلی و پیشرفت تحصیلی (نمرات نمیسال دوم) دانش‏آموزان مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‏های پژوهش از پرسشنامه خودپنداره تحصیلی یی سن چن و معدل نمرات دانش‏آموزان و پکیج آموزشی مهارت اجتماعی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‏ها از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارت‏های اجتماعی، میزان خودپنداره و پیشرفت تحصیلی دانش‏آموزان را به طور معناداری افزایش می‏دهد. بنابراین آموزش مهارت‏های اجتماعی بر افزایش خودپنداره و پیشرفت تحصیلی دانش‏آموزان پیشنهاد می‏گردد.