بررسی رابطه ادراک از محیط کلاس با تفکر انتقادی دانش‎آموزان

یکی از ویژگی‎های اساسی انسان برخورداری از نیروی تفکر است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ادراک از محیط کلاس با تفکر انتقادی دانش‎آموزان است. جامعه پژوهش شامل تمامی دانش‏آموزان دختر پایه دهم مناطق یک، پنج، نه، هفت و پانزده تهران در سال تحصیلی 98-1399 بودند که از میان آن‌ها 356 دانش‏آموز دختر پایه دهم به روش نمونه‏گیری خوشه‏ای مرحله‏ای انتخاب شدند. ابزارهای جمع‏آوری داده در این پژوهش پرسشنامه تفکر انتقادی ریکتس (2003)، ادراک از محیط کلاس جنتری، گابل و ریزا (2002) است. پایایی ابزارها با روش آلفای کرونباخ محاسبه شد. روش این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است. داده‎ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام تحلیل شد. نتایج نشان داد؛ بین ادراک از محیط کلاس و تفکر انتقادی رابطه مثبت و معنا دار وجود دارد. در بین ابعاد ادراک از کلاس که شامل علاقه، انتخاب، لذت و چالش است بعد علاقه بیشترین همبستگی را با تفکر انتقادی نشان داد. در نتیجه هر چه میزان علاقه دانش‌آموزان به محیط کلاس و یادگیری بیشتر شود، تفکر انتقادی در آن‌ها نیز افزایش پیدا می‎کند.