بررسی نقش آموزش‏وپرورش در شکل‏گیری هویت‏ملی، هویت‏دینی و هویت‏انسانی در دانش‏آموزان

مجموعه خصوصیات و مشخّصات اساسی اجتماعی، دینی، روانی، فرهنگی، فلسفی، زیستی و تاریخی همسان که به رسایی و روایی بر ماهیت گروه، به معنای همانندی اعضای آن با یکدیگر دخالت کند و آن‌ها را در یک ظرف مکانی و زمانی معین به‏طور مشخّص، قابل قبول و آگاهانه از سایر گروه‏ها و افراد متمایز سازد، هویت نام دارد. انقلاب اسلامی مردم ایران دارای اصول و مبانی مشخصی است که باید تحت عنوان هویت‏ملی، هویت‏دینی و هویت‏انسانی برای مردم به‌ویژه جوانان کشور تبیین و تعلیم گردد. تعلیم این مباحث از وظایف اصلی و راهبردی نظام آموزش‏وپرورش جمهوری اسلامی ایران ذیل سند تحول بنیادین در دو بخش آموزش رسمی و غیر رسمی است که باید در آموزش چندساحتی شکل گیرد. هویت‏ملی، مجموعه‏ای از گرایش‏ها و نگرش‏های مثبت نسبت به عوامل و عناصر و الگوهای هویت‏بخش و یکپارچه‏کننده در سطح یک کشور، به عنوان یک واحد سیاسی مشخص است. هویت‏دینی مجموعه‏ای کم‏وبیش پایدار و ثابت از ایستارها است که فرد از رابطه‏ی خود با دین در ذهن دارد. هویت انسانی، مقوله‏ای اجتماعی است. هویت‏انسانی از سنخ ملکوت و عوالم فرا طبیعی است و خدای متعال آنگاه که بدن و هویت بشری انسان را تکمیل کرد و از روح خویش در او دمید و آدمی صاحب بعد مجرد انسانی شد به ملائکه فرمود بر او سجده کنند. همه انسان‌ها به هنگام تولد، فارغ از اینکه در کجای زمین به دنیا می‏آیند یا از چه تعلق قومی و قبیله‏ای برخوردارند، دارای ویژگی‏های یکسان نوع انسانی در میان انواع موجودات زنده هستند و هیچ گونه تفاوت ماهوی با یکدیگر ندارند.