بررسی حقوق و اصول اخلاق کودکان و نوجوانان در آموزش هوشمند

هدف نهایی آموزش توجه به کرامت انسانی کودک و توسعه همه جانبه توان بالقوه آن، با دستیابی به اثر بخشی آموزشی و مشارکت در یادگیری موثر یک جامعه آموزشی است و مستلزم آن است که هم دانش‌آموزان و هم مربیان توازنی از احترام و تعامل با یکدیگر داشته باشند. مشارکت در آموزش و یادگیری در یک جامعه هوشمند با همیاری در کلاس‏های حضوری و سنتی معمول یکسان نیست. در این راستا مجموعه گسترده‏ای از قوانین و سیاست‏ها برای ایجاد استاندارهای رفتاری مناسب جهت اجتناب از ناهنجاری‏های اخلاقی لازم است و نهادهایی نیز بر تضمین اجرای آن‌ها باید پیش‏بینی شود. این پژوهش با ماهیت توصیفی، تحلیلی و با مطالعه کتابخانه‌ای به بررسی ضرورت بکارگیری فناوری‏های نوین در نظام آموزش و تاثیر اصولهای اخلاقی در آموزش‏های هوشمند و برخط بمنظور رشد و تکامل شخصیت، استعدادها و توانایی‏های کودکان می‏پردازد. در نتیجه، آموزش‏وپرورش به‏عنوان اولین نهاد اجتماعی که کودک در آن وارد می‏شود علاوه بر تعلیمات عمومی به ارتقاء و پرورش شخصیت و توانایی‏های کودکان می‏پردازد. این نظام، با آگاه رسانی در استانداردسازی و ارتقاء امنیت ابزارهای فناوری و معرفی کدهای اصول اخلاق فرهنگی و دینی در روابط سایبری به مسئولین آموزشی، والدین و دانش‌آموزان موجب تحقق اهداف آموزشی و کاهش ابزار، انگیزه و فرصت جرم به‏طور ایجابی و سلبی خواهد شد. همچنین، دولت‏ها باید ضمانت اجرای قانونی جهت نظارت دقیق و موثر بر رفتارها و عملکرد هنجارمند اشخاص حقیقی و حقوقی داشته باشند و در جهت توسعه و تقویت چارچوب قانونی تکنولوژی ارتباطات و اطلاعات با تکیه‏بر حقوق ملی و بین‏المللی تلاش کنند.