رابطه خودکارآمدی با اهمال‏کاری تحصیلی: نقش واسطه‏ای ترس از شکست

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه خودکارامدی و اهمال کاری تحصیلی با نقش واسطه‏ای ترس از شکست در میان دانشجویان بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی ، جنوب تهران (شامل 450 نفر) بوده که تعداد 200 نفر به روش نمونه گیری خوشه‏ای چند مرحله‏ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، پرسش نامه‏های خودکارامدی عمومی شرر، مقیاس ارزیابی اهمال کاری سولومون و راث بلوم وپرسش نامه ارزیابی ترس از شکست درعملکرد کانروی بود. ابزارها پایایی و روایی مناسبی نشان دادند. تجزیه و تحلیل داده‌ها در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام شده است. یافته‏ها اثرمستقیم، مثبت و معنادار ترس از شکست را بر روی اهمال کاری تحصیلی نشان دادند. همچنین اثر خودکارامدی برترس از شکست منفی ومعنادار و بر اهمال کاری تحصیلی نیز منفی و معنادار بود. شاخص‏های برازش مدل نشان دادند که ترس از شکست نقش واسطه‏ای سهمی در رابطه میان خودکارآمدی و اهمالکاری تحصیلی دارد. با توجه به یافته‏های نتایج، ارتقای خودکارآمدی دانشجویان می‏تواند با کاهش ترس از شکست زمینه ساز کاهش اهمالکاری و افت تحصیلی شود.