تدوین روش نوین آموزش زبان انگلیسی و مقایسه اثربخشی آن با روش متداول بر انگیزش و یادگیری زبان انگلیسی

زبان انگلیسی یکی از زبان‌های اصلی است که به طور گسترده در سراسر جهان استفاده می‏شود و در کشور ایران یکی از درسهای مهم دوران تحصیل محسوب می‏شود که دانش‌آموزان در یادگیری آن در کلاس درس با چالش مواجه هستند. پژوهش حاضر با هدف تدوین روش نوین آموزش زبان انگلیسی و مقایسه اثربخشی آن با روش متداول بر انگیزش و یادگیری زبان انگلیسی در دانش‌آموزان دختر دوره اول متوسطه منطقه یک شهر تهران انجام شد. نوع تحقیق کاربردی و با روش ترکیبی که از دو قسمت کیفی و کمی تشکیل شده است؛ در بخش کیفی جهت تدوین یک روش نوین آموزشی با استناد به چارچوب نظری و پیشینه‏های پژوهشی با رویکرد طبقه بندی و روش تحلیل مضمون است و برای تعیین اعتبار و تایید روایی صوری و محتوایی پروتکل از افراد صاحب نظر و خبره استفاده شده است. در بخش کمی طرح پژوهشی نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش شامل دانش‌آموزان دختر متوسطه اول منطقه یک شهر تهران در سال تحصیلی 1399-1398 است که با در نظر گرفتن ملاک‏های ورود به مطالعه از بین آن‌ها تعداد 50 نفر انتخاب گردید و سپس به‌صورت تصادفی به دو گروه روش نوین (25 نفر) و گروه روش متداول (25 نفر) جایگزین شدند و آموزش روش نوین و متداول در 14 جلسه بر روی هر دو گروه انجام شد. برای گردآوری داده‏ها از آزمون زبان انگلیسی و پرسشنامه انگیزش زبان انگلیسی قربان رودی (1393) و برای تحلیل داده‏ها از تحلیل واریانس درون گروهی و برون گروهی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش به روش نوین زبان انگلیسی نسبت به روش متداول بر انگیزش و یادگیری نسبت به زبان انگلیسی موثرتر بوده است. با توجه به یافته‏های این پژوهش می‏توان نتیجه گرفت که معلمان و مدرسان زبان انگلیسی می‏توانند ازاین‌روش به عنوان تکنیکهای آموزشی موثر در افزایش انگیزش، یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان نسبت به درس زبان انگلیسی استفاده کنند.