بررسی رابطه پنج عامل شخصیت، تیپ‏های زمانی و فرسودگی تحصیلی با رضایت از مدرسه

رضایت از مدرسه، یکی از شاخص‏های بهداشت روانی و از مهمترین ابعاد رضایت از زندگی نوجوانان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه پنج عامل شخصیت، تیپ‏های زمانی و فرسودگی تحصیلی با رضایت از مدرسه دانش‌آموزان دختر اول دبیرستان شهر ارومیه انجام شد. طرح پژوهش، از نظر ماهیت توصیفی و از نظر روش همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، شامل تمامی دانش‌آموزان دختر سال اول متوسطه شهر ارومیه بود.354 دانش‌آموز به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله‏ای انتخاب شدند. پرسشنامه‏های پنج عامل شخصیت مک کری کاستا (1991)، پرسشنامه‏ی صبحی عصری هورن و استبرگ (1976)، پرسشنامه فرسودگی تحصیلی سالما-آرو (2005) و پرسشنامه چند بعدی رضایت از زندگی هوبنر (2007) برای جمع‌آوری داده‏های پژوهش استفاده شدند. داده‏ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین پنج عامل شخصیت، فرسودگی تحصیلی و رضایت از مدرسه رابطه‏ی معنادار وجود دارد. همچنین افراد با تیپ صبحی بالاترین میانگین رضایت از مدرسه را داشتند. یافته‏های تحلیل رگرسیون نشان داد که خستگی هیجانی، برون گرایی و با وجدان بودن بیشترین سهم را در تبیین رضایت از مدرسه داشتند. نتایج: از میان مولفه‏های شخصیت، به ترتیب برون گرایی و با وجدان بودن قوی‏ترین متغیرها در پیش بینی رضایت از مدرسه بودند. همچنین یافته‏ها نشان دادند پنج عامل شخصیت، فرسودگی تحصیلی و تیپ‏های زمانی می‏توانند پیش بین های رضایت از مدرسه باشند.