رابطه درک دانش‌آموزان از محیط اجتماعی کلاس با میزان خودکارآمدی تحصیلی و سازگاری تحصیلی

تحقیقات نشان داده است که خودکارآمدی و سازگاری تحصیلی، پیشگوی اصلی در ایجاد انگیزه و رشد تحصیلی هستند. درک نوجوانان از محیط اجتماعی کلاس خود ممکن است تاثیر بسزایی در توسعه این سازه‏ها داشته باشد. لذا هدف پژوهش حاضر، رابطه درک دانش‌آموزان از محیط اجتماعی کلاس با میزان خودکارآمدی تحصیلی و سازگاری تحصیلی دانش‌آموزان پایه نهم بود. نوع پژوهش، توصیفی همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش‏آموزان پایه نهم ابتدایی شهر قم در سال تحصیلی 1399-1400 بود که از طریق روش مونت کارلو و به شیوه تصادفی طبقه‏ای 440 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوری داده‏ها از سه پرسشنامه درک دانش‌آموزان از محیط اجتماعی کلاس، خودکارآمدی تحصیلی و سازگاری تحصیلی استفاده شد. به‌منظور تعیین اعتبار پرسشنامه‏ها، از روایی محتوایی (تایید ده نفر متخصص) استفاده گردید. پایایی پرسشنامه‏ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه درک دانش‌آموزان از محیط اجتماعی کلاس 83/0، خودکارآمدی تحصیلی 73/0 و سازگاری تحصیلی 91/0 برآورد گردید. تحلیل داده‏ها در سطوح توصیفی و استنباطی انجام گردید. یافته‏ها نشان داد میانگین درک دانش‌آموزان از محیط اجتماعی کلاس، خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان و سازگاری تحصیلی دانش‌آموزان بالاتر از حد متوسط بود. ضریب رگرسیون نشان داد درک دانش‌آموزان از محیط اجتماعی کلاس قابلیت پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی و سازگاری تحصیلی دانش‌آموزان را دارد.