تاثیر قصه درمانی بر کاهش انزوای اجتماعی دانش‌آموزان دختر

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر قصه درمانی بر کاهش انزوای اجتماعی دانش‌آموزان دختر پایه چهارم ابتدایی انجام شد. روش پژوهش نیمه‏آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان دختر پایه چهارم مقطع ابتدایی شهر زنجان در نیم سال سال تحصیلی 99-1398 بودند. به ‏روش نمونه‏گیری هدفمند 30 نفر دانش‌آموز دختر پایه چهارم که در پرسشنامه انزوای اجتماعی نمره بالاتری کسب کردند، به‏عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به‏صورت تصادفی در دو گروه کنترل (15 نفر) و گروه آزمایش (15 نفر) گمارش شدند. افراد گروه آزمایش در 10 جلسه 60 دقیقه‏ای (هر هفته دو جلسه) پروتکل قصه درمانی را دریافت کردند؛ گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. به‏منظور جمع‏آوری اطلاعات از پرسشنامه انزوای اجتماعی راسل و همکاران (1980)، استفاده شد. یافته‏های حاصل از تحلیل داده‏های پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش‏آزمون، بین میانگین نمرات پس‏آزمون افراد گروه‏های آزمایش و کنترل در متغیر انزوای اجتماعی، تفاوت معناداری وجود داشت. با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد می‏شود تا مشاوران و روان‌شناسان از قصه درمانی به‏عنوان مداخله‏ای سودمند در جهت کاهش انزوای اجتماعی دانش‌آموزان، بهره ببرند.