تاثیر آموزش خواندن اصلاحی بر نشانه‏های ناتوانی خواندن و ادراک شایستگی کودکان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش خواندن اصلاحی بر نشانه‏های ناتوانی خواندن و ادراک شایستگی کودکان مقطع ابتدایی شهر مراوه تپه بود. روش تحقیق شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل و با گمارش تصادفی بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان مقطع ابتدایی شهر مراوه تپه بود که تعداد آن‌ها 1257 نفر (734 دختر و 523 پسر) بود. تعداد نمونه بر اساس جدول کوهن 20 نفر بود که به روش نمونه گیری خوشه‏ای انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل اختصاص یافتند. سپس گروه آزمایش به مدت 10 جلسه در معرض آموزش خواندن بر اساس پروتکل تبریزی و همکاران (1393) قرار گرفتند و گروه کنترل هیچگونه آموزشی ندیدند و سپس بر روی هر دو گروه پس آزمون اجرا شد. ابزار پژوهش شامل برگه اطلاعات جمعیت شناختی، آزمون خواندن محقق ساخته و پرسشنامه‏ی ادراک شایستگی کودکان هارتر (1982) بود. نتایج نشان داد که آموزش خواندن اصلاحی بر خواندن و ادراک شایستگی تاثیر معنادار دارد. آموزش خواندن اصلاحی بر روخوانی و درک مطلب از مولفه‏های خواندن تاثیر معنادار داشته است. آموزش خواندن اصلاحی بر شایستگی شناختی و اجتماعی تاثیر مثبت داشته و بر شایستگی جسمانی دانش‏آموزان تاثیر معنادار نداشته است. بنابراین، می‏توان از آموزش خواندن برای بهبود توانایی خواندن و ادارک شایستگی دانش‏آموزان دارای اختلال خواندن کمک کرد.