تاثیر آموزش مهارت‌های خودنظم دهی بر شادکامی و سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مهارت‌های خودنظم دهی بر شادکامی و سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان پسر دوره دوم متوسطه انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش‌آموزان پسر پایه دوم دروه متوسطه دوم ناحیه یک شهر اراک در سال تحصیلی 99-1398 تشکیل می‏دادند. که از میان آن‌ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه‏ای ابتدا از بین تمامی مدارس متوسطه دوره دوم، ناحیه یک شهر اراک سه مدرسه به روش قرعه کشی انتخاب و سپس از میان این سه مدرسه، سه کلاس و از هر کلاس 10 نفر انتخاب گردید و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی (15 نفر) و گواه (15 نفر) جایگزین شدند. به شرکت‌کنندگان گروه آزمایش 6 جلسه مهارت‌های خودنظم دهی آموزش داده شد. برای جمع‌آوری داده‏ها از پرسشنامه شاد کامی آکسفورد و پرسشنامه سرزندگی تحصیلی (حسین چاری و دهقانی زاده، 1391) استفاده شد. داده‏ها با روش آماری کوواریانس تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‏ها نشان داد که فرضیه پژوهش مبنی بر تاثیر آموزش مهارت‌های خودنظم دهی بر شادکامی و سرزندگی تحصیلی مورد تایید قرار گرفته است. بدین صورت که میانگین نمره‏های پس آزمون دانش‌آموزان گروه آزمایش نسبت به دانش‌آموزان گروه کنترل به طور معناداری در شادکامی و سرزندگی تحصیلی بیشتر بود. بنابراین می‏توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت‌های خودنظم دهی در افزایش شادکامی و سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان تاثیر معناداری دارد.