بررسی تاثیر سبک مدیریت مدیران بر عملکرد آموزشی معلمان با توجه به نقش میانجی ساختار سازمانی در مدارس

یکی از بزرگ‏ترین مشخصه‏های عصر حاضر، اهتمام و توجه جدی مدیران سازمان آموزش‏وپرورش به ساختار سازمانی و عملکرد آموزشی اعضای سازمان است. باگذشت زمان اهمیت نیروی انسانی پویا و سرزنده بیش‏ازپیش به اثبات رسیده است. تا آنجا که برخی معتقدند که سرمایه، همان نیروی انسانی است. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر سبک مدیریت مدیران بر عملکرد آموزشی معلمان با توجه به نقش میانجی ساختار سازمانی در مدارس ابتدایی شهرستان سقز بوده است. روش پژوهش از نوع توصیفی – همبستگی و جامعه آماری کلیه معلمان ابتدایی شهرستان سقز به تعداد 800 نفر بود که بر اساس جدول مورگان، 260 نفر با استفاده از روش نمونه‏گیری تصادفی خوشه‏ای به‏عنوان حجم نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سبک‏سنج مدیریت لوتانز (1989)، پرسشنامه عملکرد آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی ی (1390) و پرسشنامه ساختار سازمانی رابینز (1987) بود که پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، روایی محتوا با استفاده از نظر متخصصان آشنا به موضوع پژوهش و روایی سازه آن نیز با بهره‏گیری از معادلات ساختاری مورد تایید قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که سبک مدیریت رابطه‏مدار مدیران بر عملکرد آموزشی معلمان تاثیر دارد (فرضیه فرعی اول)، سبک مدیریت وظیفه‏مدار مدیران بر عملکرد آموزشی معلمان تاثیر مثبت و معناداری داشته‏اند (فرضیه فرعی دوم). در نهایت ساختار سازمانی نقش میانجی‏گری در تاثیر سبک مدیریت بر عملکرد آموزشی دارد (فرضیه اصلی). بنابراین می‏توان اذعان داشت که هرچه سبک‏های مدیریت مدیران با توجه به ساختار سازمانی بهبود یابد، عملکرد آموزشی معلمان بهتر خواهد بود.