بررسی رابطه ناسازگاری‏های زناشویی با مشکلات رفتاری و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان پسر

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین ناسازگاری زناشویی با مشکلات رفتاری و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شاما دانش‌آموزان پسر ارجاع داده شده از طرف مشاور تحصیلی دبیرستان‌های شهرستان رشت در سال تحصیلی 98 – 1397 به مرکز مشاوره آموزش‏وپرورش که تعداد 200 نفر را تشکیل داده‏اند و با استفاده آر روش نمونه گیری تصادفی ساده بر اساس جدول نمونه مورگان و کرجسی تعداد 140 نفر نمونه انتخاب شدند. ابزارهای گرد آوری داده‏ها، پرسشنامه مشکلات رفتاری آشنباخ (1991)، پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر (1976) و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان از طریق میانگین نمرات ترم اول و دوم کسب شد. تجزیه‌وتحلیل داده‏ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تحلیل و برسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین ناسازگاری زناشویی با مشکلات رفتاری رابطه مثبت و معنادار و بین ناسازگاری زناشویی با عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان رابطه منفی معنی دار وجود دارد. علاوه بر این تحلیل رگرسیون نشان داد مشکلات رفتاری قادر به پیش بینی عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان است. بنا بر این پژوهش حاضر نشان داد که بین ناسازگاری زناشویی با عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان رابطه وجود دارد.